پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

خیلی‌ها وقتی می‌خواهند اهمیت هدف‌گذاری و برنامه‌ریزی را برای اهالی کسب‌و‌کار نشان دهند؛ از بخشی از داستان معروف لوییس کارول (آلیس در سرزمین عجایب) استفاده می‌کنند. در آن داستان آلیس بر سر دو راهی از گربه می‌پرسد که از کدام راه باید برود و گربه پاسخ می‌دهد بستگی به این دارد که مقصدش کجاست و کجا می‌خواهد برود و وقتی این را از آلیس می‌شنود که خیلی برایش مهم نیست مقصدش چه باشد، پاسخ می‌دهد پس خیلی مهم نیست از کدام راه بروی!

امیرحسین خالقی پژوهشگر اقتصاد سیاسی و توسعه خیلی‌ها وقتی می‌خواهند اهمیت هدف‌گذاری و برنامه‌ریزی را برای اهالی کسب‌و‌کار نشان دهند؛ از بخشی از داستان معروف لوییس کارول (آلیس در سرزمین عجایب) استفاده می‌کنند. در آن داستان آلیس بر سر دو راهی از گربه می‌پرسد که از کدام راه باید برود و گربه پاسخ می‌دهد بستگی به این دارد که مقصدش کجاست و کجا می‌خواهد برود و وقتی این را از آلیس می‌شنود که خیلی برایش مهم نیست مقصدش چه باشد، پاسخ می‌دهد پس خیلی مهم نیست از کدام راه بروی! به همین شکل در مورد هر پدیده دیگری هم وقتی می‌توان در مورد چگونگی طی مسیر صحبت کرد که از پیش هدف و مقصد مشخصی برای آن در نظر گرفته باشیم، ارزیایی عملکرد وکلای مجلس هم وضعیت متفاوتی ندارد، زمانی می‌توان از موفقیت یا شکست نسبی آنها گفت که بدانیم قرار بود به کجا برسند، و در غیر این صورت برشمردن تعداد ماده و تبصره‌های تصویب شده و نشست‌های علنی و غیرعلنی برگزار شده بعید است کمکی به فهم اوضاع کند.

پژوهشگر اقتصاد سیاسی و توسعه برانکو میلانوویچ، اقتصاددان و پژوهشگر نامدار در حوزه نابرابری، زمانی گفته بود: «من مخالفتی با فساد در حد متعادل (سطح پایین) آن ندارم؛ خیلی اوقات لازم است و کار را راه می‌اندازد؛ اما وقتی مثل خیلی از کشورها با فساد لجام گسیخته طرفیم که مثل خوره به جان اجتماع افتاده است؛ آن وقت می‌شود اقدامات سفت و سخت را موجه دانست.» مرد فرهیخته رک و مستقیم می‌گوید سودای جامعه بدون فساد را باید رها کرد، هر جا پای منفعت در میان باشد، شاید کسانی پیدا شوند که با تبانی و زد و بند و ... بخواهند جیب شان را پر کنند، ولی مهم این است یک جامعه چنان به فساد معتاد نشود که جز از طریق اهل بخیه نتوان کار را پیش برد و روند تولید ثروت را به کلی مختل کند. فساد بهتر است نباشد، ولی از آنجا که دنیا شبیه قصه‌های جن و پری نیست، انگار «مقداری از آن» در مسیر توسعه اجتناب‌ناپذیر است.